Ο ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Ιστορικά το Επιλόβιο (Willow) σαν θεραπευτικό βότανο είχε μικρή σημασία και μικρή βιβλιογραφία. Όλα άλλαξαν όταν η θετική του δράση στην αντιμετώπιση του προστάτη, αναδείχθηκε από την Αυστριακή διάσημη βοτανολόγο Μαρία Τρέμπεν τον 20ο αιώνα. Η συνέχεια ήταν εντυπωσιακή μιας και σε Αυστρία, Γερμανία και Αμερική το βότανο έγινε περιζήτητο.
Το επιλόβιο στην σύγχρονη βοτανοθεραπεία
Θεωρείται ότι έχει δράση αντιβακτηριδιακή, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική. Οι βοτανοθεραπευτές το χρησιμοποιούν κυρίως στην αντιμετώπιση προβλημάτων υπερπλασίας του προστάτη, σε κυστίτιδα και νεφρίτιδα. Η θετική δράση του επιλόβιου στην αντιμετώπιση της αρχόμενης υπερπλασίας του προστάτη έχει ανακοινωθεί σε άρθρο του επιστημονικού περιοδικού <<Φαρμακευτικά βότανα>> το 1991 όπου αναφέρεται ότι η αντιφλεγμονώδης δράση του είναι 10 φορές μεγαλύτερη από την συνθετική ουσία ινθομεθαζίν.
Σε εργαστηριακές μελέτες που έγιναν στο κέντρο έρευνας για τον προστάτη, στο Βανκούβερ διαπίστωσαν ότι πολύ μικρές συγκεντρώσεις του βοτάνου επηρεάζουν αρνητικά τη δράση των ενζύμων 5 –alpha reductase και aromatase που εμπλέκονται στην αρχόμενη υπερπλασία του προστάτη. Το επιλόβιο θεωρείται οτι λόγω της αντιφλεγμονώδους δράσης βοηθά σε μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος, σε βρογχικές μολύνσεις, στη βλεννώδη κολίτιδα και σε σύνδρομο ευερέθιστων εντέρων. Επίσης θεωρείται ότι ωφελεί στη διάρροια και στην ακράτεια σε άνδρες και γυναίκες.
Δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες ή αντενδείξεις αλλά καλύτερα να το αποφεύγουμε σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή θηλασμού.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
